Goeiemiddag allemaal!

Ik weet dat het alweer even geleden is, maar ik heb het enorm druk gehad. Paar keer gaan werken, in paniek raken door mijn financiën die er echt niet goed uit zien, veel onderzoek doen op het spel waarover ik vorige keer vertelde,... maar vooral problemen hebben met Achilles blijkbaar...

Geen idee waarom, maar de laatste tijd lijken we alleen in elkaars weg te staan. Ik bgrijp hem niet meer helemaal, of toch minder dan vroeger, en hij snapt ook niet waarom ik bepaalde dingen doe. Het is een heel lastig moment, en ik hoopte dat het gewoon voorbij ging gaan, maar de doemdenker in mij weet nu al dat het niet zo simpel zal zijn om dit op te lossen. Misschien gebeurt dit wel met een reden...

Wat ik jullie nooit verteld heb, is dat Achilles en ik in het begin van deze "relatie" een overeenkomst hebben gesloten, eentje waar we ons geen van beiden echt aan gehouden hebben. Hij doet enorm zijn best, en dat is precies wat het probleem is. Hij doet zijn best om mij een plezier te doen. Hij moet zichzelf eraan herinneren af en toe iets te zeggen, zodat ik niet ongerust wordt, hij probeert af te spreken omdat ik hem wil zien. Hij doet het allemaal voor mij, en in het verleden vond ik dat schattig, nu is het alsof ik hem verplicht meer te doen dan hij zelf zou willen.

Het liefst zou ik gwn een normale relatie willen hebben met hem, maar dat lijkt bij voorbaat al een verloren zaak. We kunnen niet zonder elkaar, dat klopt. We komen altijd terug bij elkaar terecht, klopt ook. Maar is het genoeg? Geen idee...

Ik wil iemand die met me WIL praten, iemand die me MIST als ik niet bij hem ben, die al enthousiast is als er maar sprake is van MISSCHIEN elkaar te zien, die er plezier in schept om mij echt GELUKKIG te maken. Ik wil iemand om slaande ruzie mee te maken, die achteraf voor mijn deur komt staan om zich te verontschuldigen of simpelweg om me te vergeven omdat hij me niet kan missen. Iemand die met me kan praten zonder het als een verplichting te laten aanvoelen. Iemand die ik aan mijn ouders kan voorstellen, en wiens ouders ik kan ontmoeten. Iemand die me binnenlaat in zijn leven, en kan omgaan met mijn eigen wegduwen. Iemand die van me houdt, positieve en negatieve kanten.

Ik wil een man die me al deze dingen kan bieden, en hoe meer ik erover nadenk, hoe minder al deze dingen van toepassing zijn op Achilles. Achilles is avontuur, wispelturig, weet zelf niet helemaal wat hij wilt, zalige lover, verschrikkelijk als vriendje. Hij is instabiel, maar ik heb nu een stabiele persoon nodig. Iemand die me zekerheid kan bieden, iemand die me 100%wil leren kennen en die me kan helpen mezelf beter en beter te ontdeken. Avontuur is heel leuk, maar nu verlang ik naar stabiiteit. Ik verlang naar de stabiliteit van een echte relatie.

"When you're brave enough to say Goodbye,
Life rewards you with a new Hello"

We wisten allebei dat deze dag zou komen, het is enorm pijnlijk, maar ik moet doen wat het beste is voor mij. Het spijt me, Achilles, maar ik moet je loslaten...

Bye, Linnii