Goeienacht iedereen :)

Ik hoor het je al denken, wat doet zij hier in vredesnaam in het midden van de nacht? Hoort zij niet te slapen, zoals elke andere normale persoon? 

Wel, eerst en vooral wil ik benadrukken dat ik absoluut niet normaal ben. Ok, ik ben geen heks of monster of iets dergelijks, maar normaal ben ik ook niet bepaald en ik ben daar enorm trots op. Ik ben hier vooral omdat ik, alweer, niet kan slapen. Dus zijn we hier, om alles van me af te schrijven, in de hoop mijn hoofd wat leeg te maken en dus mijn slaaptekort meter ook wat naar omlaag te krijgen. 

Veel interessants is er niet gebeurd vandaag, veel geschilderd, tv gekeken, een level omhoog gegaan op een spelletje dat enorm verslavend is en veeeeel gefantaseerd over die zalige Achilles... *gelukzalige zucht*
Vandaag hebben we niet zo veel gesproken, hij is blijkbaar met een boek bezig, maar samen met een vriend dus mag ik het voorlopig niet nalezen. Echt balen, want gek genoeg ben ik dol op lezen en spelling controleren... Abnormaal toch? Ach ja, hem kennende komt hij één dezer dagen met een stukje naar mij om te lezen, al was het maar simpelweg om me een plezier te doen. 

Sprekend over Achilles, hij heeft me een beetje in een lastig parket gebracht: een bijtzoen in mijn nek. En uiteraard staat deze net op een plek waar ik mijn haar niet subtiel over kan zwaaien. Een trui dragen lijkt normaal voor de meeste van jullie, maar wanneer ik dat doe, is dat een verdachte situatie. Je kan er van op aan dat ik me in een penibele situatie bevindt, aangezien mijn familie nog steeds geen weet heeft van Achilles. Vandaag ook per ongeluk verklapt aan het zusje dat ik een blog heb, eentje die ze hopelijk niet zal terugvinden. Geheim houden is al moeilijk genoeg zonder dat je kleine zusje over je schouder mee staat te kijken. 

Hoe dan ook, ik heb jullie reeds verteld over mijn avond met Achilles gisteravond, maar de fantasietjes blijven doordraaien in mijn hoofd. Vooral de mooie momenten passeren vaak de revue, al zal ik jullie de ongepaste details besparen. Ik kan wel zeggen dat ik op een moment ook zijn pull heb mogen dragen en dat hij toen liefdevol zijn kap over mijn hoofd trok. Toen ik hem raar aankeek, keek hij me zo schattig aan dat ik spontaan naar hem glimlachte. Man, ik ben zo gek op die jongen, hij heeft geen idee... 

Ik heb ook veel Whitney Houston muziek zitten luisteren, die teksten zijn gewoon op mijn lijf geschreven! 
Luister ook even naar "I have nothing" van haar, en je snapt wat ik bedoel. Die allesoverheersende liefde, het gevoel van verbondenheid die je voelt voor enkel die speciale iemand, het blijft simpelweg doorgaan... 

Man, mijn hoofd voelt een pak beter! :D 
Altijd voel ik me zo opgelucht als ik hier even alles heb kunnen uitstorten. Dit voelt beter aan dan een dagboek, ook al weet ik dat iedereen dit in feite kan lezen. Laat hierbij geweten zijn: Ik ben een meisje die helemaal gek is op Achilles, een semi Franstalige jongen die zalige zoenen geeft en mijn hele hoofd op hol doet slaan. Zei ik al dat hij DE liefste koosnaam ooit heeft voor mij? Ik heb echt de jackpot gewonnen! 

Slaap zacht lieve schatjes, ons verhaal loopt verder. Positief of negatief, met Achilles aan mijn zijde komt alles uiteindelijk op zijn pootjes terecht. 

Sweet dreams! Much love, Linnii